Rozdział 1

Kolejny dzień w agencji, biurze. Żadnych nowych wiadomości. Nic. Wychodzę z biura i kieruje się do galerii gdzie umówiłam się z  Samantą. Jest moją najlepszą przyjaciółką, a przez jakich czas w ogóle nie miałam dla niej czasu. Pochodzę bez celu z nią po tej galerii a potem wrócę do pracy. 

Podobno mają mi coś ważnego do przekazania. Już się boję. Po zakupach kieruję się z powrotem do organizacji.

-Długo jeszcze? - pytam. Zaraz dowiem się o chodzi. Siedzę w organizacji już ponad godzinę a nadal nic nie wiem.
-Zaraz przyjdzie.
Do biura wchodzi wysoki szatyn. Dziwę się na jego widok. Kogoś mi przypomina. Jednakże nie mogę go sobie z nikim skojarzyć.

-Dobrze wiesz, że nienawidzę współpracować! - krzyczę.
Po tym jak przydzielono mi Masona do mojej misji poszłam do biura szefa. Co z tego, że to mój szef?! Nie chcę z nikim współpracować! Nawet nie wiem czy mogę mu zaufać!
-Ale jak widać nie radzisz sobie z tą sprawą! Siedzisz w niej już pewnie rok! I co? I gówno!
Jeszcze nigdy nie widziałam go tak wściekłego. Odpuszczam. Wychodząc trzaskam drzwiami. Biorę torbę i wychodzę z organizacji. Za dużo jak na jeden dzień.
Po drodze wpadam na kogoś. Podnoszę wzrok i widzę  Masona.
-Może zaczniesz uważać jak chodzisz? - pytam sarkastycznie.
-Spokojnie. Nie chcę się kłócić tylko pomóc ci w misji.
Przewracam oczami. Wydaję się miły, ale nie wygląda na takiego. Wygląda na bad boy'a. W głowie zaczęłam się śmiać z tego, że w ogóle zawracam sobie nim głowę.
-Ta jasne - odpowiadam po chwili namysłu.
-Może pójdziemy na kawę? - pyta.
-Niech ci będzie.
Wchodzimy w ciemną ulicę. Czuję przerażenie. Próbuje uciec, ale nagle przed oczami widzę ciemność.

Hej ! Tym razem to ja ! Napisałam cały rozdział sama,ponieważ Candy czuje się jak gówno. Dosłownie. Nie to nie problemy tylko ten gorąc przy, którym nie chce się nic robić.
Mam nadzieję, że się podoba ! <3 Dziękujemy za 4 kom !